Forough Farrokhzad’s Love Letter to Ebrahim Golestan

Farzaneh Milani recently published previously unpublished letters from Forough Farrokhzad, the celebrated Iranian poetess, to her partner, Ebrahim Golestan. I translated this paragraph, which I found absolutely breathtaking:

آخ، قربانت بروم. دلم با تو در اطاق خودم بودن را می‌خواهد. آن بعدازظهرهای گرم بیهوش‌کننده و آن خواب‌های تابستانی و آن عریان سراپای ترا چسبیده به عریانی سراپای خودم می‌خواهد. یعنی می‌شود ‌می‌شود که دوباره ببینمت و ببوسمت، می‌شود؟ شاهی‌جانم، باید برایم دعا کنی. قربان لب‌های عزیزت بروم. قربان چشم‌های عزیزت بروم. قربان بند کفش‌هایت بروم. چه دوستت دارم، چه دوستت دارم، چه دوستت دارم.

“O, I’ll give my life for you. I desire to be with you in my room, those hot afternoons that knock you out and those summer sleeps and that clinch of your total nakedness to my total nakedness. Will I, will I see you again and kiss you? Will I? Oh my dear Shahi, you should pray for me. I’ll die for your lovely lips. I’ll die for your lovely eyes. I’ll die for your shoe laces. O, how much I love you! How much I love you! How much I love you.”